Μια Παραπλάνηση
Αρπάζω τις λέξεις ..
Ένα κουβάρι τριγύρω απ’ το στήθος..
Σφιχτά δεμένες με κρατάνε..
Ανάσα την ανάσα μετράω τους χτύπους της καρδιάς..
Μια παραπλάνηση κι απόψε ο ερχομός σου.
Άρχισε να ψιχαλίζει, η μυρωδιά του γιασεμιού
κατεβαίνει στα ματόκλαδα…
Οι λέξεις σφιγμένες ακόμη, το αίμα δειλιάζει
να τρέξει στις φλέβες κι είναι που αρχίζω να παγώνω..
Ένας κρότος μακρινός από βροντή
σκίζει τη σκέψη μου..
Καμία αμφιβολία πια…
Όλο το σύμπαν ετοιμάζεται για το Έλα σου..
Σέρνονται οι λέξεις σαν κόμπρες στη σάρκα μου..
Οι γλώσσες τους τρίβονται σε απόσταση Μη ανάσας.
Ανήμπορο το σώμα για να εκδικηθεί..
Υποχωρεί στο ερωτικό τους κάλεσμα..
Μα έλα , που είσαι ,ακόμα και τώρα
που στάζει η επιθυμία επιμένεις να στεγνώνεις
τις διαδρομές του μυαλού μου…
Άλλη μια έρημος μέσα μου θάφτηκε απόψε..
Άλλη μια νύχτα παρένθετη στα αζήτητα………
Δέσποινα Αποστολάκη
0 Σχόλια