ΚΟΝΤΙΝΑ ΜΑΣ ΑΣΤΡΑ
α Κενταύρου
έψιλον (ε) Ηριδανού
Γκλίζε 581 (Gliese 581)
Αλγκόλ (Algol/β Per/βήτα Περσέα)
Ο Άλφα Κενταύρου είναι ο λαμπρότερος αστέρας στον αστερισμό του Κενταύρου, στο νότιο ημισφαίριο και είναι δυαδικό σύστημα, αποτελείται δηλαδή από δύο άστρα. Πρόκειται για το εγγύτερο αστρικό σύστημα στον Ήλιο, απέχοντας περίπου 4 έτη φωτός από εμάς. Οι δύο κύριοι αστέρες του αστρικού συστήματος εμφανίζονται ως ενιαίο άστρο με γυμνό μάτι, διακρίνονται όμως ως δύο ξεχωριστά αστρικά σώματα μόνο με παρατήρηση μέσω τηλεσκοπίου. Οι αστέρες αυτοί, με τις ονομασίες «Άλφα Κενταύρου Α» και «Άλφα Κενταύρου Β», βρίσκονται σε στενή τροχιά μεταξύ τους. Εκτός από τους αστέρες αυτούς, εμφανίζεται σε σχετικά απομακρυσμένη απόσταση και ένας τρίτος, ο λεγόμενος «Eγγύτατος του Κενταύρου» ο όποιος λόγω του μικρού μεγέθους του δεν είναι εμφανής με γυμνό μάτι. Το άστρο ονομάστηκε έτσι επειδή, από τα τρία άστρα, αυτό βρίσκεται οριακά πιο κοντά στην Γη. Οι συνολικά τρεις αστέρες αποτελούν το αστρικό σύστημα του Άλφα Κενταύρου, αν και δεν έχει αποδειχτεί με βεβαιότητα ότι υφίσταται κάποιο είδος ελλειπτικής τροχιάς μεταξύ του Εγγύτατου Κενταύρου με τους άλλους δύο κύριους αστέρες. Eντοπίστηκε στον Εγγύτατο του Κενταύρου ένας πλανήτης ο οποίος, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των ερευνητών, έχει μέγεθος συγκρίσιμο με της Γης. Ο πλανήτης αυτός είναι πιθανότατα βραχώδης, και επιπλέον βρίσκεται στη λεγόμενη κατοικήσιμη ζώνη, στην κατάλληλη απόσταση από το μητρικό του άστρο ώστε να διαθέτει στην επιφάνειά του υγρό νερό που είναι ο κρισιμότερος παράγοντας για την παρουσία της ζωής.
Το σύστημα Έψιλον Ηριδανού είναι μία νεώτερη εκδοχή του ηλιακού μας συστήματος. «Εντυπωσιακές ομοιότητες» με το ηλιακό μας σύστημα έχει το πλανητικό σύστημα που εκτιμούν Αμερικανοί και Γερμανοί επιστήμονες πως βρίσκεται γύρω από έναν αστέρα σε απόσταση λίγο μεγαλύτερη από 10 έτη φωτός. Το άστρο ανήκει στον αστερισμό του Ηριδανού στο νότιο ημισφαίριο και ονομάζεται έψιλον (ε) Ηριδανού. Ο ε Ηριδανού είναι παρεμφερής με τον Ήλιο, παρόλο που έχει το 1/5 της ηλικίας του. Την ίδια στιγμή, οι εξωπλανήτες που φαίνεται πως περιφέρονται γύρω του πρέπει να μοιράζονται την ίδια αρχιτεκτονική με το πλανητικό σύστημα στο οποίο ανήκει η Γη. Έτσι, οι επιστήμονες ελπίζουν πως, με τη μελέτη του, θα μπορέσουν να κατανοήσουν καλύτερα πώς δημιουργήθηκε το ηλιακό μας σύστημα. Η ανακάλυψη έγινε με δεδομένα από το διαστημικό τηλεσκόπιο Spitzer της NASA και το τηλεσκόπιο υπέρυθρης ακτινοβολίας Sofia, το οποίο μέσω ενός Boeing 747 πετάει σε υψόμετρο 45.000 ποδών, στα όρια της στρατόσφαιρας. Χρησιμοποιώντας τις μετρήσεις σε μία υπολογιστική προσομοίωση, οι επιστήμονες κατάφεραν να αναπαραστήσουν τον δίσκο σκόνης που περιβάλλει τον ε Ηριδανού, διαχωρίζοντας την αμυδρή ακτινοβολία που εκπέμπει ο δίσκος από αυτήν του άστρου. Σε κάθε αστέρα, ο δίσκος σκόνης αποτελείται από τα αέρια, τα σωματίδια και τους μικρούς βράχους που συνεχίζουν να περιστρέφονται γύρω του, και τα οποία απέμειναν μετά τον σχηματισμό των πλανητών. Στην περίπτωση του ε Ηριδανού, βρήκαν πως χωρίζεται σε δύο ζώνες, με το ενδιάμεσο κενό πιθανότατα να δημιουργήθηκε με τον σχηματισμό των πλανητών.
Ο Γκλίζε 581 (αγγλικά: Gliese 581), είναι ένας ερυθρός νάνος αστέρας, φασματικού τύπου M3V, που βρίσκεται 20,3 έτη φωτός από τη Γη. Η μάζα του υπολογίζεται πως είναι το ένα τρίτο του Ήλιου και είναι το 87ο κοντινότερο Αστρικό σύστημα σ’ αυτόν. Παρατηρήσεις προτείνουν πως το αστρικό αυτό σύστημα έχει τουλάχιστον τέσσερις πλανήτες: τον Γκλίζε 581 α, τον Γκλίζε 581 β, τον Γκλίζε 581 γ και τον Γκλίζε 581 δ.
Ο Αλγκόλ (Algol/β Per/βήτα Περσέα) είναι ένα λαμπρό άστρο στον αστερισμό του Περσέα. Είναι ένα από τα καλύτερα γνωστα εκλειπτικά διπλά άστρα, το πρώτο τέτοιο άστρο που ανακαλύφθηκε, και επίσης ένα από τα πρώτα μεταβλητά άστρα που βρέθηκαν, γενικά. Το φαινόμενο μέγεθος του Αλγκόλ αλλάζει συχνά μεταξύ 2.3 και 3.5 σε μια περίοδο 2 ημερών, 20 ωρών και 49 λεπτών. Ο Αλγκόλ, λοιπόν γνωστός και ως το Αστέρι Δαίμονας, είναι πραγματικά ένα δυαδικό αστέρι στον αστερισμό του Περσέα, και έχει ανακαλυφθεί από μια ομάδα Φινλανδών ερευνητών,(οπως δειτε παραπανω στο wiki) αλλά τρανταχτά στοιχεία δείχνουν οτι οι Αρχαίοι Αιγύπτιοι ειχαν κατανοήσει την εσωτερική μηχανική ενός δυαδικού συστήματος αστέρων, γυρίζοντας από τον εναέριο χώρο μας 93 έτη φωτός μακριά,δηλαδη πάνω από 3.200 χρόνια. Είναι ένα από τα πιο γνωστά δυαδικά άστρα επισκιάζοντας, το πρώτο τέτοιο αστέρι που ανακαλύφθηκε, καθώς επίσης και ένα από τους πρώτους (μη-NOVA) μεταβλητους αστέρες που ανακαλύφθηκαν.
0 Σχόλια