Σε συνέχεια της χθεσινοβραδινής δημοσίευσης, το ξέρατε πως το αγγλικό melon που χρησιμοποιείται για το πεπόνι αλλά και ως το δεύτερο συνθετικό για τη λέξη watermelon που είναι το καρπούζι προέρχεται απο την λέξη μήλο;
Επίσης, οι αρχαίοι το αποκαλούσαν ”μελόπεπον” αλλά γραφόταν με ”η”. Γι αυτό και πολλές λέξεις που σήμερα στα νέα ελληνικά γράφονται με ”η”, προφέρονται ώς ”ε” σε άλλες γλώσσες.
Για παράδειγμα, η λέξη ”σηματοδότης”, κοινώς το φανάρι που ρυθμίζει τη κυκλοφορία, στα πορτογαλικά και τα ισπανικά λέγεται ”semaforo” και ακούγεται έτσι: /σεμάφορο/.
Το foro, σε αυτή τη λέξη προέρχεται απο το ρήμα ”φέρω”.
Αυτοί λένε δηλαδή πως ”φέρει το σήμα”, αλλά εμείς λέμε ”δίνει το σήμα”
Και, μετά τη μικρή παρένθεση, για να γυρίσουμε στο προηγούμενο θέμα, ”πέπων” οι αρχαίοι έλεγαν το ώριμο, το γλυκό φρούτο, το μαλακό και μάλιστα το χρησιμοποιούσαν και μεταφορικά για να χαρακτηρίσουν τους ”γλυκούς” ανθρώπους.
Επίσης, η ρίζα του ”πέπων” είναι κοινή με την πέψη. Αργότερα μας έμεινε σαν λέξη γιατί πετάξαμε το ”μήλο” από το μηλόπεπον , και το κρατήσαμε ως πεπόνι σήμερα.
Τώρα, επειδή το ετυμολογικό ταξίδι είναι αχανές σαν την ιστορία των ανθρώπων, πεπόνια και αγγούρια είναι στην ουσία καρποί παρόμοιων φυτών. Έτσι, σε κάποιες γλώσσες, από το ”μηλόπεπον” κρατήσαν το melon ως πεπόνι, και το αγγούρι το ονομάσανε ”pepino” (στα ισπανικά, πορτογαλικά, γαλικιακά, βασκικά κλπ).
0 Σχόλια