Τί σημαίνουν τελικά αυτές οι μέρες των εορτών, παρά ευκαιρία για περισσότερη κατανόηση, συγχώρεση, αγάπη;
Τί θα ’ταν άξιο απόστασης απ’ τα καθιερωμένα, αν όχι η ευκαιρία να προχωρήσεις στα πιο σκιερά δωμάτια εντός σου; Και μ’ ένα κεράκι θάρρος να μην προδώσεις όλους όσους ποτέ σε φρόντισαν, και να φωτίσεις την φάτνη καρδιά σου ώστε να γεννηθεί μέσα της η Αγάπη;
Άστρο πιο φωτεινό στον ουρανό, ψάχνω δεν έχει. Ούτε θαρρώ θα βρω άλλο παρ’ εκείνο που μ’ οδηγεί με κάθε βήμα, παραστράτημα, χειρονομία στην ανηφόρα που μου αντιστοιχεί. Γιατί κι αυτή όπως και κάθε συνανθρώπου, μας επιστρέφει *αν την ανέβουμε* πίσω απ’ εκεί που ξεκινήσαμε, σ΄έναν καινούργιο εν δυνάμει ανώτερο εαυτό.
Ας μην αφηνόμαστε λοιπόν, «μια αστραπή είναι η ζωή, μα προλαβαίνουμε»
Καλά Χριστούγεννα
via Manos Hatzimalonas, Φιλότιμο Ίδρυμα
0 Σχόλια