Δεν ξέρω αν θα το δεις. Εύχομαι να το δεις. Χθες το πρωί έψαχνα 40 λεπτά για παρκινγκ. Έφυγα από το σπίτι έχοντας αφήσει την μικρή μου άρρωστη γεμάτη ενοχές που θα πήγαινα για δουλειά.
Και καθώς έψαχνα και έχοντας αργήσει στη δουλειά ένας άντρας που με είχε δει να ψάχνω βγήκε στο δρόμο και μου είπε βάλτο εδώ. Θα μετακινήσω το δικό μου και χώρας. Έτσι κι έγινε.
Τον ρώτησα αν τρώει γλυκά. Και μου είπε ποιος δεν τρώει; Είμαι υπεύθυνη σε ζαχαροπλαστείο και του πήγα ένα τσουρέκι με πράσινα. Με το που του το δίνω γέλασε μέχρι τα αυτιά.
Όχι κοπέλα μου.. δεν έπρεπε μου είπε. Και όμως έδειχνε να εννοεί το αντίθετο. Χάρηκε και χάρηκα. Γέλασε και γέλασε και το μέσα μου. Ένιωσα καλός άνθρωπος.
Αυτό που λέω στην κόρη μου κάθε μέρα. Εσύ να γίνεις καλός άνθρωπος και άσε τους άλλους να διαλέξουν τι θα είναι…
via Stefanos Xenakis από μια ιντερνετική φίλη
#φιλότιμο #philotimo
0 Σχόλια