Μια φορά. εκεί που περπατάγαμε
στο Παρίσι με τον Φασιανό,
άθλιοι και πένητες,
βλέπουμε ένα πορτοφόλι πεσμένο.
Το παίρνει ο Αλέκος
και βρίσκει 600 φράγκα μέσα.
”Λαχείο την κάναμε, Αλέκο,
πάμε να φάμε” του λέω.
”Όχι, θα το πάω στα
απολεσθέντα αντικείμενα.”
Εγώ δεν είχα ούτε χαρτιά,
ούτε κάρτα διαμονής.
Εκείνος είχε μια κάρτα διαμονής
που είχε λήξει και πίστευε,
εν τη αφελεία του,
ότι θα κάνει καλή εντύπωση
δίνοντας το πορτοφόλι
και θα του την ανανεώσουν.
Πηγαίνει στην αστυνομία και λέει:
”Το βρήκα, πάρτε το.”
Περίμενε να του δώσουν
χαρτί καλής πράξης
για να το δείξει στην
υπηρεσία των αλλοδαπών.
”Τι δουλειά κάνεις;”
ρωτάει ο χωροφύλακας.
”Ζωγράφος.”
”Να φύγετε. Το Παρίσι
έχει γεμίσει από ζωγράφους.
Δεν σας χρειαζόμαστε.”
Και ο Φασιανός,
για πρώτη φορά τόλμησε
να υψώσει τη φωνή του
και είπε, πάλι ψιθυριστά.
”Ναι, αλλά
αν το Παρίσι έγινε διάσημο,
έγινε διάσημο από τους ζωγράφους
και όχι από τους χωροφύλακες.”
Διονύσης Σαββόπουλος
…………………………………………..
via @lifo.gr / photo: Αλέκος Φασιανός
#philotimo #φιλότιμο
0 Σχόλια