Περνώντας με το ποδήλατο απ’ την πλατεία της Αγ. Παρασκευής πήρε μου το μάτι μου κλαδιά από τα έλατα προς πώληση, πεταμένα σε μια άκρη. Μια χαρα κλαδιά. Σταμάτησα κ μάζεψα λίγα. Κ ενώ περιμενα το φανάρι δίπλα να γίνει πράσινο, κάποιος πίσω μου φώναξε : Περίμενε λίγο! Γυρισα κ ειδα έναν άντρα απ’ τα έλατα, να έρχεται προς τα ‘μενα. Στην ομολογία μου πως πράγματι βούτηξα τα κλαδιά, ο αντρας είπε: σιγά καλε, για πέταμα ήταν, ελα, πάρε κ αυτά από μενα. Άπλωσε το χέρι κ μου ‘ δωσε δυο κλαδάκια γκυ. Ήταν ο Δημήτρης απ’ τον Ταξιάρχη τ’ ορεινό χωριό που βλέπει κατω όλη τη Χαλκιδική. Ένα μηνα σχεδόν μακριά απ’ το σπίτι του, σ’ ένα τροχόσπιτο δίπλα στα έλατα της πλατείας, δεν έβλεπε την ώρα κ τη στιγμη που θα γύρναγε πίσω. Ανταλαξαμε ευχές κ χαλάλι το πράσινο φανάρι που στο μεταξύ έχασα.
via Kristalia Lili psimenou
#philotimo #φιλότιμο
0 Σχόλια