O μικρός Μανώλης θέλει μια κούκλα. Μία κούκλα για να παίζει….


O μικρός Μανώλης θέλει μια κούκλα. Μία κούκλα για να παίζει.

Η μητέρα του, του λέει: «Δε φαντάζομαι να το λες σοβαρά;» Τα άλλα παιδιά γελάνε και φωνάζουν: «Ο Μανώλης θέλει μία κούκλα! Το ακούσατε;». Οι γείτονες κουνάνε αποδοκιμαστικά το κεφάλι. «Μα καλά, κορίτσι είσαι; Του λένε. Τον Μανώλη αυτό δεν τον πειράζει. «Εγώ θέλω μια κούκλα», επιμένει. «Τα Χριστούγεννα, εάν δεν γίνεται νωρίτερα».

Περνάνε τα Χριστούγεννα μα η μητέρα του δεν του αγοράζει την κούκλα. Τώρα, ο μικρός Μανώλης αποταμιεύει το χαρτζιλίκι του. Ύστερα, πηγαίνει μόνος του στο κατάστημα με τα παιχνίδια. «Θέλω μία κούκλα», λέει. «Για την αδελφή σου;» τον ρωτάει η πωλήτρια. «Όχι» απαντάει ο Μανώλης και συνεχίζει: «για μένα για να παίζω. Θέλω αυτή με τις κοτσίδες που είναι στη βιτρίνα». Η πωλήτρια γελάει. Φωνάζει τη διευθύντρια κι εκείνη γελάει επίσης. «Μήπως είναι καλύτερα να αγοράσεις ένα αυτοκινητάκι;» τον ρωτάει. Ο Μανώλης βάζει αποφασίστηκα τα λεφτά πάνω στον πάγκο. Όλοι οι πελάτες στο μαγαζί τον κοιτάζουν.

Και στον δρόμο ο κόσμος τον κοιτάζει περίεργα. Ο μικρός Μανώλης κρατά την κούκλα του στην αγκαλιά του. Τότε της μιλάει για πρώτη φορά: « Μα τι άνθρωποι είναι αυτοί;» της λέει, «δε θέλουν να έχεις έναν πατέρα!»

via Marielsuise Berhnard

#φιλότιμο #philotimo

O μικρός Μανώλης θέλει μια κούκλα. Μία κούκλα για να παίζει.... 2


Πηγή


Σου αρέσει; Μοιράσου το με τους φίλους σου!

0 Σχόλια

Your email address will not be published. Required fields are marked *