Η ζωή μας ένα Ποίημα! Γεννιέται κάθε λεπτό που περνάει. Γράφουμε στίχους με το κόκκινο του αίματος μας. Μερικές φορές θέλουμε να τους δώσουμε το χρώμα της ελπίδας, ψάχνοντας για την απόχρωση. Γράφουμε και ελπίζουμε ότι ο επόμενος στίχος θα είναι αυτός που θα μας στιγματίσει μέσα στον χρόνο, μέσα από μια έκρηξη χαράς. Ακόμη και με το αίμα μας δείχνουμε τις αδυναμίες μας, τους πόνους μας, δείχνουμε ο,τι κουβαλάμε. Ποιητής θα πει να γράφεις στίχους και να βυθίζεσαι μέσα τους να ζεις η να πεθαίνεις με την λαμπρότητα των λέξεων να μαλακώνεις όλους τους πόνους που τονίζουν τις αδυναμίες σου… Να δίνεις δύναμη στους άλλους ενώ εσύ σέρνεσαι παρακαλώντας για οτι σκέφτεσαι κάθε φορά που δεν είπες ποτέ κατάμουτρα πάρα μόνο τα ζωγραφίζεις με μουτζούρες σε τσαλακωμένα χαρτιά αγάπης Κωνσταντίνος Μήλιος ©
0 Σχόλια