~Ανυπεράσπιστη~…

~Ανυπεράσπιστη~

Δυο μαύρα μάτια κάρβουνα
μιας κόρης με κοιτάξαν
είχαν τον πόνο ζωγραφιά
και την ψυχή μ’ άδραξαν!
Στις κόγχες που υγράνθηκαν
κι ψάχνανε διόδους
μια ιστορία θλιβερή
ήθελε βρει διεξόδους!

Χώθηκα μέσα στη φωτιά
και στου καημού τα “υδρόβια”
διάβασα τους σπινθήρες της . . .
Ανείπωτοι με λόγια!

Σαν ένιωσα το κάψιμο
απο τα “κάρβουνά” της
κατάλαβα το ξέσπασμα
που πεθυμεί η καρδιά της!
Τότε ανοίγω αγκαλιάς
χέρια μαζί και στήθη
για να ξορκίσω το κακό
του πόνου μες στη λήθη.

Βροχές ευθύς χυθήκανε,
σβήσαν τα “κάρβουνά” της
προσωρινά λυτρώθηκε
από τα βάσανά της.

Της ψιθυρίζω στο αυτί
μια συμβουλή εγκάρδια
πως … ” Η ζωή είναι σκληρή
δεν ξέρει απο χάδια.
Σε ατσαλώνει πρόωρα
και σου ζητά να δώσεις
σε γονατίζει διαρκώς
μα συ… μην παραδώσεις!

Μάθε στα μάτια τη ζωή
με πείσμα ν’ αντικρίζουν
καν’ τα ασπίδα δυνατή
για να σε θωρακίζουν.

Και μη σκεφτείς ουδέποτε
ψυχή να παζαρέψεις
κρύβει όλα τα πλούτη σου
που αρκούνε για ν’ αντέξεις! “

Στέλλα Σουραφή