“Το Μήνυμα Διαδώστε”
Για αυτό που ξημερώνει σήμερα, την ψυχή σας δώστε
και όσοι αντέχετε το μήνυμα διαδώστε…
Τι κ αν με κρίνεις για της πράξης την ατεντωσιά
Έλα το βράδυ σαν καργαρούν τα σχοινιά.
Το πρωί είμαι εργάτης της υπακοής
Και το βράδυ άναρχος ποιητής
Και όσο κ αν θέλω να σιωπώ, τόσο δεν το μαζεύω.
Καλπάζουν επίμονα οι λέξεις και δεν ξεπεζεύω
και το πρωί θα ζητήσεις εξηγήσεις.
Όσο υπάρχει ο έρωτας τόσο θα τον μαγεύω
Άλλος τολμά-εσύ επιλέγεις να τον κρύψεις.
Έτσι το πρώτο πρωινό με βρίσκει στη δουλειά.
Δεν πρόλαβα να “κλέψω” μια αγκαλιά.
Στο μεροκάματο και πάλι της μεγάλης ντροπής
αλλά τη νύχτα ένας μεγάλος αρνητής.
Μες στο σκοτάδι εκπληρώνω τα μικρά μου “θελω”
Για της ημέρας τα καμώματα να μην μιλήσεις
Σε αγαπώ γι’ αυτό ακόμα το παλεύω
Πόσο με “τρώει” να ξέρες το “θα μου λείψεις”.
Και έτσι το σώμα να γυρεύει μια ακόμα μελανιά.
Για το ξημέρωμα να την έχω σιγουριά
Να γίνει ο πόθος σύμβολο μιας αϋλης κραυγής
και το κορμί σεντόνι που θα σκεπαστείς
Στο πορφυρό του έρωτα κόμπο δεμένο
σαν αίνιγμα που δεν μπορείς να λύσεις.
Σε κάθε αναστεναγμό να αργοπεθαίνω
Σε κάθε σου φιλί θα μ’ αναστήσεις…
Γι’ αυτό που ακόμα δεν γράφτηκε,την ψυχή σας δώστε
Στα αυτιά της για να φτάσει το μήνυμα διαδώστε
Νίκος Γάμπαλης
0 Σχόλια