Κατά την διάρκεια μεταβάσεων από την μία εποχή στην άλλη, πολλές φορές αναδεικνύονται προσωπικότητες που ενσαρκώνουν την αλλαγή, γεφυρώνουν το χάσμα ή ανοίγουν νέους δρόμους στην πολιτική, την φιλοσοφία, την επιστήμη κ.ο.κ. Αυτοί οι άνθρωποι προσλαμβάνουν την γνώση και πρακτική των προκατόχων τους και γίνονται τα νέα πρότυπα για το μέλλον, ως συνεχιστές και καινοτόμοι. Στην ιστορία είδαμε τον Ηρόδοτο να δημιουργεί τον κλάδο, προχωρώντας πέρα από την σφαίρα του μύθου και της προφορικής παραδόσεως. Στην συνέχεια ο Θουκυδίδης γίνεται ο πρώτος «επιστήμων» ιστορικός, ο οποίος εξετάζει τα γεγονότα κριτικά, συλλέγει και αξιολογεί πηγές και προσπαθεί να ερμηνεύσει και να αιτιολογήσει τα γεγονότα. Στην μετάβαση λοιπόν από τον κλασσικό στον χριστιανικό κόσμο επρόκειτο να γεννηθεί ένα νέο είδος ιστοριογραφίας, το οποίο πλέον προσανατόλιζε το χρονικό της ανθρωπίνου υπάρξεως προς την ζωή και το έργο του Ιησού Χριστού.
Ευσέβιος, επίσκοπος Καισαρείας: Ο πατέρας της Εκκλησιαστικής Ιστορίας
0 Σχόλια