Για τους ραγιάδες, λοιπόν, κάθε πέτρα και λόφος, κάθε κάστρο και ερείπιο αντηχούσε τις ιστορίες και τα κατορθώματα του Μεγαλέξανδρου. Στους πέτρινους όγκους των βουνών, η λαϊκή φαντασία έβλεπε να διαγράφεται το πρόσωπό του ή να αποτυπώνονται τα πέταλα του Βουκεφάλα. Στους Φιλίππους, τα ερείπια της μεγάλης παλαιοχριστιανικής βασιλικής Β΄ ταυτίζονταν στη λαϊκή συνείδηση με το παλάτι του, ενώ παραδίπλα έστεκε ο σταύλος του πιστού του αλόγου. Πάνω από την Καβάλα, στο αρχαίο τείχος της Χρυσούπολης ήταν το κάστρο του Αλέξανδρου, στη Βόλβη τα λουτρά του, στο Στρατώνι της Χαλκιδικής το σχολείο του και στο σπήλαιο των Πετραλώνων το τραπέζι που δειπνούσε. Ακόμη και στην Αθήνα, οι ντόπιοι έδειχναν το ναό του Ποσειδώνα στο Σούνιο, βέβαιοι πως ήταν το παλάτι του Μακεδόνα βασιλιά.
Ο Μεγαλέξανδρος του Μύθου και της Παράδοσης
0 Σχόλια