Φράση: ~ Για ψύλλου πήδημα~
Κάπου στον πρώτο αιώνα, σε κάποιες από τις επαρχίες της Ιταλίας, είχαν εισαχθεί διάφορες δεισιδαιμονίες, μία εξ’ αυτής και το μάτιασμα. Εκείνοι που φοβόντουσαν πως ήταν ματιασμένοι, κατέφευγαν στις μάγισσες, για να τους ξορκίσουν. Ένας από τους πιο περίεργους και διαδεδομένους τρόπους ξεματιασμάτος ήταν αυτός με τους ψύλλους. Οι μάγισσες αυτές είχαν μερικούς γυμνασμένους ψύλλους, που πηδούσαν γύρω από ένα πιάτο με νερό. Αν ο ψύλλος δεν έπεφτε μέσα στο νερό, τότε το μάτιασμα ήταν από φίλο και θα πέρναγε γρήγορα. Αν όμως ο ψύλλος έπεφτε στο νερό και πνιγόταν, τότε αυτός που τον μάτιασε ήταν εχθρός. Λέγεται πως κάποτε μια μάγισσα υπέδειξε σ’ έναν πελάτη της έναν τέτοιο εχθρό με το όνομά του. Εκείνος πήγε, τον βρήκε και τον σκότωσε. Έτσι άρχισε μια φοβερή βεντέτα ανάμεσα σε δύο οικογένειες, που κράτησε πολλά χρόνια από μια ανόητη, στην ουσία, πρόληψη. Από το δραματικό αυτό επεισόδιο, βγήκε η φράση: «Για ψύλλου πήδημα», η οποία χρησιμοποιείται όταν γίνεται κάτι άσχημο και συνήθως παίρνει διαστάσεις, για εντελώς ανούσιο λόγο.
0 Σχόλια