~Ο πόνος αν δεν φτάσει στην κορύφωση του δεν σε εγκαταλείπει~…

~Ο πόνος αν δεν φτάσει στην κορύφωση του δεν σε εγκαταλείπει~

Άντεξε άνθρωπε. Δεν έχεις άλλη επιλογή.
Άντεξε σε οτιδήποτε και εάν έρθει, συναισθηματικό, οικονομικό, επαγγελματικό, ερωτικό.
Είναι ο μόνος τρόπος που έχεις να παλέψεις με την απώλεια που σε βρήκε.

Την ώρα που θα νιώθεις μόνος και τα μάτια όλων θα καίγονται από αδιαφορία, την ώρα που θα βλέπεις αντί για χέρια απλωμένα, γυρισμένα κεφάλια αλλού, εκεί πρέπει να σταθείς στα γόνατα σου και να πεισμώσεις περισσότερο.
Δεν θέλουνε οι άνθρωποι τον πόνο σου. Θέλουνε να πάνε βόλτα, να γελάσουνε, να πιούνε, να χορέψουνε. Ποιος σου είπε ότι θέλουνε τα υγρά σου μάτια; Σταμάτησες να είσαι ο κλόουν τους; Σταμάτησαν και εκείνοι να σε αποζητάνε.
Γι’αυτό στη χαρά δεν βρίσκεις θέση να κάτσεις, ενώ στη λύπη σου χορεύεις πάνω σε άδειες καρέκλες.
Άντεξε. Ας μην καταλαβαίνεις το γιατί, σε λίγο καιρό θα ευγνωμονείς τον Θεό που σου έδωσε την δύναμη να συνεχίσεις να ζεις. Άλλωστε δεν θα σε ρωτήσει κανένας εάν κατανόησες γιατί έγινε ό,τι έγινε, σημασία έχει πως στο τέλος βγήκες νικητής.

Θα γυρίσουνε μετά από καιρό να δούνε το πρόσωπο σου και εάν δεν δούνε χαρά και ευφορία, θα γυρίσουνε στις δουλειές τους.
Ο πόνος δεν είναι συντροφικός. Είναι μοναχικός και έχει βάλει σκοπό την κορύφωση.
Περίμενε τον τις πιο σκοτεινές σου ώρες και πάλεψε μαζί του μέχρι να ξαναβγείς στο φως.
Μαζί του όμως, όχι με τους άλλους.
Οι άλλοι άνθρωποι δεν θα σε συντροφεύουν ποτέ σε αυτό το ταξίδι.

Και όταν βγεις από τα σκοτάδια σου τότε, χάρισε στον εαυτό σου την πιο μεγάλη νίκη. Να τον αγαπήσεις πολύ περισσότερο από από πριν, να τον προσέχεις και να τερματίζεις τις αντοχές σου. Να τραβιέσαι πίσω πριν πέσεις στο χώμα γιατί μετά είναι αργά. Όσο και να τινάξεις από πάνω σου την μελαγχολία όλο και ένα μικρό κομματάκι από δαύτη έχει μπει μέσα σου και παραμονεύει να ανθίσει πάλι!

Μπέττυ Κούτσιου