«ΕΝΑ ΕΛΑΦΙ ΕΦΤΑΣΕ περιπλανώμενο. Κοίταξε την Αλίκη με τα μεγάλα, ευγενικά του μά…


«ΕΝΑ ΕΛΑΦΙ ΕΦΤΑΣΕ περιπλανώμενο. Κοίταξε την Αλίκη με τα μεγάλα, ευγενικά του μάτια, μα δεν έδειχνε καθόλου φοβισμένο. «Έλα! ‘Ελα!», είπε η Αλίκη, ενώ είχε απλώσει το χέρι και προσπάθησε να το χαϊδέψει. Μα εκείνο έκανε λίγο πίσω και μετά παρέμεινε στην ίδια θέση, να την κοιτάζει.

«Πώς σε λένε;», είπε το Ελάφι τελικά. Τι απαλή, γλυκιά φωνή που είχε!

«Μακάρι να ήξερα!», σκέφτηκε η καημένη η Αλίκη. Απάντησε, μάλλον στεναχωρημένη «Τίποτα, αυτή τη στιγμή».

«Σκέψου πάλι», είπε το Ελάφι, «αυτό δεν κάνει».

Η Αλίκη σκέφτηκε μα τίποτα δεν βγήκε από αυτό. «Σε παρακαλώ, μπορείς να μου πεις πως λες ΕΣΥ τον εαυτό σου;», είπε δειλά. «Νομίζω πως αυτό ίσως να βοηθούσε».

«Θα σου πω αν έρθεις μαζί μου λίγο πιο πέρα, έξω από το δάσος», είπε το Ελάφι. «Εδώ μέσα δε θυμάμαι».

……

Έτσι λοιπόν περπάτησαν μαζί μέσ’ απ’ το δάσος. Η Αλίκη είχε περάσει με στοργή τα χέρια της γύρω από τον λαιμό του Ελαφιού, μέχρι που έφτασαν έξω, σε κάποιο άλλο ανοιχτό πεδίο – τότε το Ελάφι έκανε απότομα ένα σάλτο στον αέρα και απελευθερώθηκε από το κράτημα της Αλίκης. «Είμαι ένα Ελάφι!», φώναξε με μια φωνή ευχαρίστησης. «Κι εσύ είσαι ένα παιδί ανθρώπου!»

Ένα ξαφνικό βλέμμα συναγερμού γεννήθηκε τότε στα όμορφα, καφετιά του μάτια – και το Ελάφι έφυγε, τρέχοντας μακριά.»

*******

Lewis Carroll, “Through the Looking–Glass, and What Alice Found There” [1871]. Εικονογράφηση: John Tenniel.

#fonikokouneli #alice
Η Φωλιά του Κουνελιού

«ΕΝΑ ΕΛΑΦΙ ΕΦΤΑΣΕ περιπλανώμενο. Κοίταξε την Αλίκη με τα μεγάλα, ευγενικά του μά... 1


Πηγή


Σου αρέσει; Μοιράσου το με τους φίλους σου!

0 Σχόλια

Your email address will not be published. Required fields are marked *