Ο Βασίλης Λογοθετίδης από
την ώρα που έβγαινε στη σκηνή,
ήταν αρπαγμένος με αυτό
που έπαιζε και είχε ξεχάσει
ότι λέγεται Βασίλης Λογοθετίδης,
και λεγόταν π.χ
Θόδωρος Γκινόπουλος,
το όνομα του ρόλου.
Θυμάμαι μια φορά, καθόμασταν
με τον Χρήστο Γιαννακόπουλο
στα παρασκήνια του θεάτρου,
και βλέπαμε τον Βασίλη
στην παράσταση του έργου μας
”Οι Γερμανοί ξανάρχονται”,
ο οποίος σε μια σκηνή,
φοβόταν τον ”Γυαλάκια”,
του είχε πει κάποιος
ότι είναι απ’ έξω,
και τρέχει προς την πόρτα
και πηδάει για να τον δει,
αν είναι δυνατόν,
πάνω από τη μάντρα.
Έκανε ένα σάλτο τρομερό!
Μου λέει ο Χρήστος:
– Κοίτα πόσο πηδάει ο Βασίλης!
Να πάρουμε μια μεζούρα,
αύριο που θα πηδήσει,
να δούμε πόσο πηδάει.
Πήραμε μια μεζούρα, μαρκάραμε
μέχρι πού έφτανε το πόδι του,
το μετρήσαμε και ήταν 1 μέτρο
και 20 εκατοστά άλμα εις ύψος.
Και ήταν και μεγάλος άνθρωπος.
Δεν το πηδάγαμε εμείς, παιδιά τότε.
– Ξέρεις πόσο πηδάς; του είπαμε.
Ούτε νοιάστηκε, ούτε τον ενδιέφερε.
Την Κυριακή πήγαμε
μια εκδρομή στο Καβούρι,
που δεν είχε καμία σχέση
με το σημερινό Καβούρι.
Ήταν παρθένο δάσος.
Στην παρέα ήταν
ο Βασίλης Λογοθετίδης,
η Ίλυα Λυβικού,
ο Χρήστος Γιαννακόπουλος, εγώ,
ο συνθέτης Θόδωρος Παπαδόπουλος
και δυο – τρεις άλλοι.
Και καθώς πηγαίναμε, είδαμε
μπροστά μας ένα χαμηλό μαντράκι,
που δεν ήταν ούτε 60 πόντοι.
Το πηδήσαμε και προχωρήσαμε.
Ο Λογοθετίδης σταμάτησε
και πήγε από την άλλη πλευρά.
– Ρε Βασίλη, του λέω, γιατί πας βόλτα;
– Δεν μπορώ να το πηδήσω, μου απαντά.
– Στο θέατρο πώς μπορείς;
Κάθε βράδυ πηδάς 1 και 20 και δεν
μπορείς εδώ να πηδήσεις 60 πόντους;
Μου λέει:
– Στο θέατρο… Στο θέατρο!!
Το θέατρο, του Λογοθετίδη,
του επέβαλε τα πάντα.
Αν του έλεγαν, θα κάνεις
τον πρωταθλητή του επί κοντώ
και πρέπει να πηδήσεις 5 και 80,
θα πηδούσε.
Αυτός ήταν ο Βασίλης…
Αλέκος Σακελλάριος
via Πρόσωπα
#filotimo #φιλότιμο #philotimo
0 Σχόλια