Και τέρας, και ήρωας. Είμαι και τα δύο….

Και τέρας, και ήρωας. Είμαι και τα δύο.

Τι ήρωας θα ήμουν αν δεν σκότωνα το τέρας μέσα μου; Τι τέρας θα ήμουν, αν δεν είχα πρώτα την επιλογή να είμαι κάτι άλλο;

Και στις δύο περιπτώσεις, υπέρβαση εαυτού. Η μία προς το φως, η άλλη προς το σκότος.

Τα δομικά υλικά, τα χτίζω στην αλάνα, το αλώνι που πλάθω την προσωπικότητά μου. Κουβαλάω στοιχεία άλλων, ναι. Πλάθομαι ως μορφή, ως προσωπείο μέχρι τα τριάντα μου, ναι.

Αλλά πέρα από εκεί, δικαιολογία δεν έχω. Ο χαρακτήρας πλάθεται για μια ζωή.
Από τα δανεικά, στα ιδανικά.

Για αυτό η φιλοσοφία, για αυτό κι η έννοια δικαίου στην κοινωνία. Για αυτό και η παιδεία.

Το δέον, είναι και αναγκαίο είναι και φαντασιακό στη ρίζα της έτοιμης ομολογίας του, της ετυμολογίας του.

Με απλά λόγια, η αίσθηση δικαίου είναι και μέρος της φύσης μας όπως τα συναισθήματα, είναι και μέρος της δεύτερης φύσης μας – του πολιτισμού μας.

Ιδέες, συνήθειες, ήθη, έθιμα, υποχρεώσεις, δικαιώματα, τεχνικές και τέχνες.
Πολιτισμός είναι όλα, με μία λέξη: Παιδεία.

Λέξη συνώνυμη με την ελπίδα, ή μάλλον καλύτερα με την πίστη.

Πίστη στο πεδίο ανάπτυξης του καλού, πίστη στο καλό παράδειγμα, πίστη στο καλύτερο αύριο.

Παιδεία. Λέξη κατατεθέν της ουσίας του να θες να παιδεύεσαι, της ουσίας του να θες να είσαι πάντα εύπλαστος ως παιδί.

Δίχως παιδεία, ούτε το τέρας θα έχει αφύπνιση, ούτε ο ήρωας επαγρύπνηση.

Και σύσσωμοι, ξανά, θα αφηνόμαστε στην άβυσσο.

Καμιά ανοχή στο τέρας, παρά ως προς αποφυγήν παράδειγμα.

via Manos Hatzimalonas – Μάνος Χατζημαλωνάς
photo Alexandros Morellas

#φιλότιμο #philotimo

Πηγή