Και τότε είπε:
Ανάμεσα στο μίσος, ανακάλυψα ότι υπήρχε, μέσα μου, ένα ανίκητο καλοκαίρι.
Καταμεσής των δακρύων, ανακάλυψα ότι υπήρχε, μέσα μου, ένα ανίκητο χαμόγελο.
Καταμεσής του χάους, ανακάλυψα ότι υπήρχε, μέσα μου, μια ανίκητη γαλήνη.
Συνειδητοποίησα, μετά απ’ όλα αυτά, ότι μέσα στο καταχείμωνο, ανακάλυψα ότι υπήρχε,
μέσα μου, ένα ανίκητο καλοκαίρι.
Και αυτό με κάνει χαρούμενο.
Γιατί μου λέει, ότι όσο κι αν ο κόσμος πιέζει εναντίον μου,
μέσα μου,
υπάρχει κάτι δυνατότερο – κάτι καλύτερο,
το οποίο σπρώχνει με την ίδια φόρα
αντίστροφα.
~ Άλμπερτ Καμύ
0 Σχόλια