Οι γενολυτικές θεραπείες (senolytics) αποτελούν ένα είδος θεραπείας που στοχεύει στην αντί-γήρανση. Ένας τρόπος να γίνει αυτό, είναι ο «καθαρισμός» του οργανισμού μας από τα γηρασμένα κύτταρα (senescent cells) που έχουν σταματήσει να λειτουργούν λόγω stress ή άλλων αιτίων, αλλά δεν έχουν νεκρωθεί, με αποτέλεσμα να συσσωρεύονται με το πέρασμα των ετών. Τα γηρασμένα κύτταρα απελευθερώνουν ουσίες που προκαλούν φλεγμονή και έτσι βλάπτουν και τα υγιή κύτταρα. Επίσης, η συσσώρευση γηρασμένων κυττάρων συμβάλλει σε μια σειρά ασθενειών που σχετίζονται με την ηλικία, συμπεριλαμβανομένου του καρκίνου, του Alzheimer και της αθηροσκλήρωσης, μιας ασθένειας όπου συσσωρεύεται πλάκα στις αρτηρίες. Την τελευταία δεκαετία, ερευνητές που εργάζονται πάνω στις αντί-γηραντικές θεραπείες, έχουν δημιουργήσει φάρμακα που καθαρίζουν τον οργανισμό από τα γηρασμένα κύτταρα, μειώνουν τις φλεγμονές, καθυστερούν τις ασθένειες που συνδέονται με το γήρας και, κατά συνέπεια, αυξάνουν τα χρόνια ζωής χωρίς ασθένειες και προβλήματα υγείας. Κάποια από αυτά τα φάρμακα που λειτουργούν σε ποντίκια, έχουν περάσει και σε κλινικές δοκιμές σε ανθρώπους. Ωστόσο στη συγκεκριμένη έρευνα που δημοσιεύτηκε στο Nature Aging στις 10/12, παρουσιάζεται ένα αντί-γηραντικό εμβόλιο (γενολυτικό εμβόλιο), το οποίο έχει τα ίδια ευνοϊκά αποτελέσματα με τα γενολυτικά φάρμακα, όμως σε αντίθεση με αυτά, το υποκείμενο χρειάζεται να το κάνει μία μόνο φορά στη ζωή του (π.χ. στα 50 έτη). Το ανοσοποιητικό ενός ανθρώπου που έχει κάνει το συγκεκριμένο εμβόλιο, μαθαίνει να αναγνωρίζει τα γηρασμένα κύτταρα και να τα καταστρέφει. Για παράδειγμα, σε αυτήν την έρευνα, το δοκιμαστικό εμβόλιο «μάθαινε» το ανοσοποιητικό να αναγνωρίζει μια πρωτεΐνη (την GPNMB, glycoprotein nonmetastatic melanoma protein B.), η οποία εμφανίζεται στην επιφάνεια γηρασμένων κυττάρων τα οποία συγκεντρώνονται σε διάφορους ιστούς του σώματος με το χρόνο, προκαλώντας αθηροσκλήρωση, μελάνωμα και άλλους τύπους καρκίνου. Η δοκιμή του σε ποντίκια ήταν ιδιαίτερα ενθαρρυντική και τα ποντίκια που είχαν λάβει το εμβόλιο, ήταν πολύ πιο δραστήρια σε σχέση με όσα είχαν λάβει placebo. Επίσης, τα πρώτα, έζησαν περισσότερο σε σχέση με τα δεύτερα. Μάλιστα δεν υπήρξαν και παρενέργειες. Η πρόκληση στο «δρόμο» για τη δημιουργία ενός τέτοιου εμβολίου, είναι η αναγνώριση και αποτροπή ανεπιθύμητων παρενεργειών. Για παράδειγμα, η πρωτεΐνη GPNMB, υφίσταται και σε άλλα κύτταρα. Όχι μόνο στα γηρασμένα. Επομένως, είναι αναμενόμενο να «στοχοποιηθούν» και άλλα κύτταρα από το ανοσοποιητικό, πέρα από αυτά που μας ενδιαφέρουν. Επίσης, υπάρχουν διαφορετικοί τύποι γηρασμένων κυττάρων, οπότε θα πρέπει να υπάρχουν διαφορετικά εμβόλια που θα στοχεύει το καθένα σε διαφορετικό τύπο. Φυσικά, ο στόχος μακροπρόθεσμα είναι να αναπτυχθεί ένα εμβόλιο που να στοχεύει σε όλα αυτά, χωρίς παρενέργειες.
GinTonic.gr - Η ομορφότερη παρέα
0 Σχόλια