Το Βαμμένο Πουλί, ένα μυθιστόρημα
του Γιέρζι Κοζίνσκι, περιγράφει την
ιστορία ενός σκουρόχρωμου αγοριού
που περιπλανιέται στην
Ανατολική Ευρώπη κατά τη διάρκεια
του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου,
βιώνοντας την απόρριψη
και την προκατάληψη.
Στο βιβλίο αυτό,
ένας κυνηγός διασκεδάζει
μ’ έναν διεστραμμένο τρόπο.
Αιχμαλωτίζει
ένα πουλί από κάποιο σμήνος
και του βάφει τα φτερά
με όμορφα, ζωηρά χρώματα.
Μετά το αφήνει ελεύθερο.
Όταν το πουλί φτερουγίζει για να
ενταχθεί πάλι στο σμήνος του,
οι σύντροφοί του τού επιτίθενται
και το ξεσκίζουν με τα ράμφη τους,
ώσπου το άτυχο πλάσμα
πέφτει άψυχο στο έδαφος.
Είναι εμφανής
ο συμβολισμός του συγγραφέα,
ο οποίος είχε υποστεί τα πάνδεινα
λόγω της διαφορετικότητάς του.
Ο ρατσισμός,
ο φανατισμός
και η προκατάληψη,
είναι Λερναίες Ύδρες
που δεν είναι εύκολο
να τις αποκεφαλίσεις.
Το χρώμα, οι πεποιθήσεις, η εμφάνιση,
το βάρος, το φύλο, η ηλικία, το κάθετί,
μπορεί να στιγματίσει άτομα και ομάδες.
Είναι λυπηρό, είχε πει ο Αινστάιν,
το ότι στην εποχή μας
είναι ευκολότερο να διασπάσουμε
ένα άτομο παρά μια προκατάληψη.
Όπως επισημαίνουν πρόσφατες έρευνες,
οι κυρίαρχες σύγχρονες εκδοχές
του ρατσισμού στην Ευρώπη
και την Αμερική
διαφέρουν από παλιότερες,
επειδή δεν είναι πλέον
κραυγαλέα εμφανείς.
Είναι συγκεκαλυμμένες και έμμεσες,
λόγω του ότι κανείς δεν θέλει
να χαρακτηρίζεται ρατσιστής.
Ευγένιος Τριβιζάς
via Πρόσωπα
#φιλότιμο #philotimo
0 Σχόλια