Φράση: ~ Tου έψησε το ψάρι στα χείλη ~
Ο λαός του Βυζαντίου γιόρταζε με μεγάλη πίστη όλες τις ημέρες της Σαρακοστής και ήταν υποχρεωμένος να νηστεύει. Στα μοναστήρια η νηστεία ήταν ακόμη πιο αυστηρή και πολλοί καλόγεροι έτρωγαν κρυφά αυγά ή έπιναν γάλα. Όποιος
πιανόταν να «χαλάει» την νηστεία, οδηγούνταν στο συμβούλιο των μοναχών, όπου αποφασιζόταν η τιμωρία του.
Κάποτε λοιπόν, ένας καλόγερος, ο Μεθόδιος, πιάστηκε να τηγανίζει ψάρια μέσα σε μια σπηλιά, κοντά στο μοναστήρι. Το αμάρτημά του θεωρήθηκε φοβερό και καταδικάστηκε στην εξής τιμωρία: Του γέμισαν το στόμα με αναμμένα κάρβουνα και εκεί επάνω έβαλαν ένα ωμό ψάρι, για να ψηθεί! Ο καλόγερος πέθανε λίγο αργότερα μέσα σε τρομερούς πόνους. Η έκφραση σήμερα χρησιμοποιείται για κάποιον που “βασανίζεται” και περνάει δύσκολα εξαιτίας κάποιου άλλου.
0 Σχόλια